Toppers van Nu deel 3: Jelle Beerens

“Dit nooit meer”, dat waren de woorden van Jelle Beerens direct na de finish in de enige zwemmarathon van Nederland: Stavoren-Medemblik. Toch is hij blij dat hij het gedaan heeft, want “deze ervaring was onvergetelijk”. Een half jaar later blikt hij terug op zijn race, waarbij hij steun had aan het boek van Maarten van der Weijden “Beter”. Ook vertelt hij zijn korte voorbereidingsperiode en de discussies die hij had met vrienden en familie over deze oversteek.

Jelle, waarom wilde je zo graag het IJsselmeer overzwemmen?

Al jaren zwem ik diverse wedstrijden in openwater, maar toch ook vooral in binnenwater. Tijdens deze wedstrijden ben je vooral bezig met het zo goed mogelijk eindigen of zelfs winnen en dan uiteraard in een mooie tijd. Toch blijven deze prestaties nauwelijks bij. Nadat Paul Oudendijk in 2009 het IJsselmeer overstak met de schoolslag, viel ook mijn oog op deze wedstrijd. Deze wedstrijd zou ik anders in kunnen gaan. De prestatie zou niet het winnen of de tijd zijn, maar het mezelf bewijzen dat ik in staat was tot het zwemmen van zo’n afstand. Bovendien had ik vernomen dat deze ervaring onvergetelijk moest zijn.

Hoe en hoeveel heb je je voorbereid op deze IJsselmeeroversteek?

De afgelopen jaren trainde ik slechts zo’n 3 uur per week. Door het jaar heen heb ik dus weinig conditie op kunnen bouwen. Vanaf ongeveer april werd het wat rustiger met de studie en kon ik wat meer uren gaan draaien. (Overigens speelde de oversteek op dit moment nog niet zo, maar uitsluiten deed ik het ook niet.) Vanaf mei begonnen we met onze club de Dommelbaarzen met de buitentraining in onze thuisbaan, de IJzeren Man. Ik ben begonnen met rustig de afstanden wat te vergroten, van 500m tot uiteindelijk enkele weken voor de oversteek 10km’s (met hulp van mijn broer Wietse en Ian v.d Hulst). In Vriezenveen, tijdens de Brakeboer-troffee en in Hoorn zwom ik als test eveneens de 10km’s. Pas in Hoorn (3 weken voor de oversteek) kreeg ik het gevoel dat ik afstanden aankon die langer dan 10km waren. De laatste week voor de oversteek heb ik nog slechts 2 trainingen gedraaid.

Het is best bijzonder dat je deze tocht in zo’n korte voorbereiding hebt gezwommen. Je had slechts een half jaar ervaring met afstanden van 10km. Desondanks had je wel het volle geloof dat je het kon?

Ik had inderdaad het volle geloof dat ik het in mij had om het IJsselmeer over te kunnen steken. Na afloop van de 10km in Vriezenveen (mijn eerste 10km) en met name de 10km in de Brakeboer-troffee had ik toch wel grote twijfels of het mij die zomer zou lukken met zo’n beperkte voorbereiding. Het opgeven spookte dikwijls door mijn hoofd. Hoorn heb ik vervolgens helemaal aangepakt zoals ik het IJsselmeer ook wou doorkomen, dus rustig starten en de laatste kilometer wat meer gas geven en dit lukte.

Een week voor de IJsselmeeroversteek las je het boek van Maarten van der Weijden genaamd “Beter”. Wat vond je van dit boek? En waarom motiveerde dit boek je tijdens jou IJsselmeerrace?

Ik heb het boek van Maarten van der Weijden al een jaar in huis. De laatste weken naar de oversteek toe, was ik alleen hier nog maar mee bezig. Ik wilde deze wedstrijd optimaal beleven, omdat ik wist dat het een onvergetelijk moment zou worden. De IJsselmeeroversteek van Maarten is natuurlijk niet slechts vanwege de tijd een mooie oversteek, maar ook vanwege het verhaal achter Maarten en dan met name de overleving van kanker en zijn oversteek die hij gebruikte als actie tegen kanker. Zijn oversteek neemt dan ook een mooie positie in zijn boek in. Tijdens mijn oversteek haalde ik met name op de laatste zware kilometers veel kracht uit het boek van Maarten.

 

Hoe heb je het IJsselmeer ervaren? Zwaar, mooi, ontroerend, bijzonder? En ga je de oversteek nog een keer doen?

Mijn eerste woorden na het aantikken: “Dit nooit meer!”. Ik heb werkelijk afgezien tijdens de oversteek en dan te bedenken dat de omstandigheden simpelweg perfect waren. Maar juist deze gedachte hebben mij aan het denken gezet. De tocht kan nog heroïscher met wat tegenwind en golfslag. Als ik nog eens besluit mee te doen, zal ik hopen op zwaardere omstandigheden (met uitzondering van de watertemperatuur). Wanneer deze volgende poging zal geschieden, aanstaande zomer of mogelijk het jaar erop, dat zou ik op dit moment niet weten. Wel lijkt het zeker dat ik komende zomer aanwezig ben als coach van mijn broer Wietse als hij zich gaat wagen aan de oversteek, tenzij ik uiteraard zelf mee wil doen.

Waar dacht je aan tijdens je oversteek? Is het waar dat je dacht aan hoe je zou gaan finishen?

De finish wordt naar mate de race voortduurt en je lichaam begint te protesteren het fijnst denkbaar op de hele wereld. Tegelijkertijd besef je dat zo’n finish een eenmalig mooi moment is in je leven, een einde van een mooi avontuur en dus hoop je dat deze zo lang mogelijk zal duren. Ik wist dat mijn vriendin, familie en enkele clubgenoten aanwezig zouden zijn. Met name mijn vriendin was erg bezorgd over de oversteek en dit heeft dus de weken hieraan voorafgaand wel wat emotionele discussies opgeleverd. Met het aantikken zou ik weten dat ik het juiste gekozen had en waren deze discussies het allemaal waard.

Tijdens de tocht heeft jou broer Wietse een belofte gedaan om het IJsselmeer over te zwemmen. Ga je hem hierbij coachen? Of wil je samen met hem zwemmen?

De belofte werd pas echt ‘beklonken’ tijdens de oversteek. Wietse en ik hadden het hier al wel eens over gehad, maar tijdens de race zelf stond de afspraak. De bedoeling was om inderdaad van rol te wisselen: Wietse in het water en ik op de boot. Ik zal Wietse komende zomer net zo steunen als hij mij, wat inhoudt dat ik met hem de lange trainingsmeters zal maken en ook enkele wedstrijden met hem mee zal zwemmen. Mocht het bij mij toch gaan kriebelen, dan zullen we proberen samen medemblik te halen.

Welke reacties heb je gehad op je IJsselmeeroversteek?

De reacties waren gewoonweg super. Dat begon al op het moment dat je na de race het water uitkomt, maar ook nu kom ik nog mensen tegen die mij aan mijn race willen herinneren. Binnen onze club waren de reacties ook prachtig. Ik heb felicitaties gehad van ouders wier kinderen ik zwemles geef, felicitaties van masters en natuurlijk van de leden van onze eigen wedstrijdgroep. Ik bemerkte bovendien dat een meerdere zwemmers die mijn verhaal aanhoorden of lazen toch ook graag in de toekomst zich zouden willen wagen aan deze tocht. Iets wat ik ook zeker aan zal raden, al is het maar zodat deze prachtwedstrijd nog jaren zal blijven bestaan.

Ben je al in voorbereiding op het openwaterseizoen 2011? Waar verheug je je op dat seizoen?

Dit jaar ben ik ook weer wat fanatieker geworden in het binnenwater. Inmiddels train ik weer zo’n 8 uur per week. Mijn focus ligt niet louter bij het openwaterseizoen, maar ook binnen zou ik wel weer met persoonlijke records aan willen scherpen. Vanaf mei zal de focus vervolgens weer helemaal gericht zijn op het openwaterseizoen. Ik zal wederom op diverse afstanden uitkomen. In eerste instantie zal ik me toch vooral richten op het schoolslagklassement. Mogelijk dat mijn focus hierna net als vorig jaar zal worden verlegd naar de borstcrawl.

Heb je nog tips voor toekomstige zwemmers die het IJsselmeer over willen?

Ik denk vooral dat het aankomt op heel wat jaren zwemervaring. Ik heb dan ook erg veel respect voor zwemmers die het IJsselmeer voor hun twintigste levensjaar oversteken. Ook moet de instelling kloppen. De toch wordt sowieso afzien, maar hoe diep kun je afzien? Mijn voorbereiding afgelopen zomer was verre van ideaal, dus zou ik afraden dit te kopiëren. Ik denk dat het beter is om in de winter de basis te leggen voor je prestaties in de zomer.

Jelle, bedankt voor dit interview.