Geestmerambacht 2011 allemaal bedankt!

Beste Zwemmers en Juryleden.

Namens de organisatie van het Geestmerambacht nog heel erg bedankt.
Wat kan water nat zijn!

In de middag van 23 juli bij "Oude Veer" begon het te regen, dat was ook het moment dat onze tent bij het Geestmerambacht net twee minuten stond. Dat was dan wel weer een meevaller. Alle buienradarberichten gaven aan dat het zou regenen, regenen en nog eens regenen. Daarbij zou ook nog eens de wind toenemen, in de nacht tot windkracht acht. Helaas zijn zwemmers van de Devel daar het slachtoffer van geworden. Twee tenten kapot en een caravan beschadigd. Ze hadden begrijpelijk geen puf meer om te starten na de nacht.

Ik was 24 juli weder om 7.00 op de baan om de werkzaamheden van de dag op te starten. De nachtploeg had nauwelijks geslapen en zij hadden ook wel last van waterkoude. Op de plas waren schuimkopjes op de golven te zien. Het was bar en boos. Dacht er  zelfs aan aflasten van de wedstrijd, de temperatuur was toen ook onduidelijk. Laat je hier je kinderen in zwemmen, het jurycorps functioneren -en alle andere vrijwilligers die bij zo'n evenement betrokken zijn? (in totaal een kleine 80 mensen).
Bij binnenkomst van de 1ste officials met hun de weersomstandigheden doorgenomen. Hun repliek was: natuurlijk gaat het door, de temperatuur zal vast goed zijn (17,4). Deze weers elementen zijn het echte openwaterzwemmen!

Bij de juryvergadering vond iedereen, dat het uitermate slecht weer was, maar men zei dit met een glimlach -en zeker niet als van een boer met kiespijn. Ik meende zelfs een jolige sfeer te beproeven. Iedereen had er natuurlijk rekening meegehouden -buienradar bekijken is niet alleen het voorrecht van de voorzitter- met hun kleding en dergelijke. Ik had het idee dat er zoiets was van de schouders eronder zetten, juist onder barre condities. Groepscohesie noemen ze dat tegenwoordig.

Veelal hebben de zwemmers het qua temperatuur iets beter dan de mensen op de kant. Onze scheidsrechter Robert van Vuuren hield net voordat de kleinere deelnemers moesten gaan zwemmen nog een korte vergadering met de clubcoaches, ouders en zwemmers, speakers. Is dit voor een ieder nog verantwoord? De scheidsrechter kreeg van de reddingsbrigade en de aanwezige twee artsen te horen dat zij alles in de hand hadden en de veiligheid konden waarborgen. Minioren en junioren konden ter plekke met ouders/begeleiders beslissen of zij wilde stoppen/niet deelnemen (boetevrij). Een aantal maakten hier gebruik van. Een ander aantal wilde per se zwemmen. Aldus werd door onze Leidse Robert, gelijk de Oude Grieken en de echte directe democratie in het achterhoofd, besloten tot doorgaan van de wedstijd. Wel sneuvelde de prestatietochten: hiervoor waren geen deelnemers te vinden!

Maar wat kan water nat zijn!
Werkelijk iedereen heeft er deze dag het zijne/hare toe bijgedragen -de zwemmers, de jury, het recreatieschap!! tot een goede maar barre wedstrijd. Wie de hel van Geestmerambacht heeft weten te doorstaan mag bij zijn naam een vinkje zetten: √ geschikt voor openwaterzwemmen!!!
Daarbij, in het Latijn klinkt het toch nog iets beter: sed omnia praeclara tam difficilia, quam rara sunt. Uit de Ethica, auteur Spinoza, de slotzin van het boek en betekent ingewoon  Nederlands : alles toch wat schitterend is, is even moeilijk als zeldzaam.

Maar toch. Volgend jaar maar mooi, droog en warm weer!

René de Boer