Overgenomen van de facebook pagina van Piet Schop (>>> hier <<<).
TOWZ wenst de familie en betrokkenen sterkte met het verwerken van het verlies.
--------
2023-01-24 - Zojuist bereikte mij het bericht dat gisteren op 83-jarige leeftijd Lenie de Nijs is overleden.
Als hommage aan deze geweldige sportvrouw volgt hierna haar portret zoals beschreven in mijn boek 'Historie van de Scheldebekerwedstrijden'.
Lenie de Nijs (1939 - 2023)
Lenie de Nijs, uit Hilversum, groeide onder trainer Jan Stender van 'De Robben' uit tot een wereldzwemster van formaat. Ze was een veelzijdige zwemster, aanvankelijk vooral sterk op de lange afstanden. Maar ze bleek ook in staat wereldtijden te kunnen zwemmen op de rugslag en de wisselslag. Helaas heeft Lenie haar kandidatuur voor Olympische medailles in 1956 niet waar kunnen maken vanwege de boycot door Nederland van de O.S. in Melbourne.
Lenie won ook vele wedstrijden in het open water. Samen met haar drie jaar jongere zus Judith domineerde ze bijna tien jaar lang dit metier in Nederland en won in 1955 de Zwemkroniekbeker.
Lenie de Nijs heeft alleen aan de Scheldebekerwedstrijd van 1955 meegedaan. Met haar tweede plaats achter Arndt Käyser veroverde Lenie als snelste dame (1 uur 30 min. 27 sec.) de fraaie Scheldeschaal.
In 1956 besloot het Scheldecomité de wedstrijd niet te organiseren omdat de Olympische kandidaten voor Melbourne een startverbod hadden van de KNZB. Daardoor konden de Scheldewinnaars van 1955 (Arnt Käyser en Lenie de Nijs) hun wisselbokaal niet verdedigen.
In 1957 doen een aantal zwemcracks niet mee vanwege interlandverplichtingen te Parijs.
In 1958 is Lenie opgenomen in de nationale zwemploeg voor het E.K. in Boedapest, dus weer geen 'Scheldebeker' voor haar.
Palmarès:
In 1962 is Lenie gestopt met het wedstrijdzwemmen.
In de jaren daarna heeft ze haar zus Judith meermalen begeleid bij haar profwedstrijden als marathonzwemster.
In oktober 1963 is Lenie de Nijs getrouwd met Harry Vriend (Amsterdam, 1938), leraar lichamelijke opvoeding, de waterpoloër die Nederland vertegenwoordigde op de Olympische Spelen van 1960 en 1964, bondscoach waterpolo, medewerker NOS Studio Sport.
In 1999 verhuisde het echtpaar naar Catalonië in Spanje.