De Scheldebekerwedstrijd (9) - 1935

Samenvatting

Zaterdag 6 juli 1935 is de datum waarop voor de zesde keer de wedstrijd over de monding van de Westerschelde zal worden verzwommen. 25 Deelnemers, waaronder 9 dames, mogen daar aan meedoen. Echter de storm, die de avond ervoor is opgestoken, heeft het zeewater dermate in beroering gebracht dat de organisatoren het niet aandurven de wedstrijd door te laten gaan. De potentiële deelnemers kunnen onverrichter zake weer retour naar huis.

Om praktische redenen is het niet mogelijk om uit te wijken naar een latere datum in 1935.

De Scheldebekerwedstrijd van 1935.

De voorbereidingen.

Het draaiboek voor de 6e Internationale Scheldebeker zwemwedstrijd was door secretaris Toussaint weer tot in de puntjes aangepast.

• Met de trein van 10.53 en 12.07 uur aankomende deelnemers opvangen.
• Vanaf 13.00 uur keuring door de artsen Wolters, Krul, Grippeling en Broekhorst.
• Omstreeks 15.30 uur afvaart deelnemers buitenhaven Vlissingen naar startplaats.
• Om ongeveer 17.00 uur is de start gepland. (hoogwater: 17.54 uur zomertijd). Aan loods Weber zal het bepalen van het exacte starttijdstip worden overgelaten.
• Omdat Marie Olsen in 1934 de wisselbeker voor de snelste dame definitief had gewonnen, heeft dr. Staverman opnieuw een wisselprijs voor de dames beschikbaar gesteld, de zilveren Scheldewisselschaal.

Onder het kopje  "Beslissing doorgaan wedstrijd" staat in het draaiboek:

• De heeren Arntzenius, Sonnenberg, Staverman en Van der Jagt zullen een tijdige beslissing nemen of de wedstrijd zal doorgaan in verband met ruw weer, koude, enz. --
• Evenals in 1934 heeft het Nederlands Loodswezen weer 25 jollen beschikbaar gesteld voor het begeleiden van de deelnemers.  

De deelnemers.

In totaal hebben 32 zwemmers hun inschrijfbiljet ingezonden. Slechts 25 kunnen er mee doen. Als eersten vallen af wier inschrijving te laat is ontvangen. Daaronder bevindt zich ook een Noor. De afgewezenen worden wel op een reservelijst geplaatst.

De 25 personen die op de deelnemerslijst staan zijn (in volgorde van door loting bepaald wedstrijd/capnummer):

No  1  dhr. G. van Loo              Middelburg          Luctor et Emergo
No  2  dhr. F.H. Wegenaar        Amsterdam          AZ. 1870
No  3  mej. N. Delwel               Schiedam             SZ.
No  4  mej. I. Breukel                Rotterdam           ODZ.
No  5  dhr. A. van der Meer      's-Gravenhage      HZ&PC.
No  6  mej. B. van den Broeke  Vlissingen            De Zeehond
No  7  dhr. D. Debosscher         Brussel                 Royal Brussel Sw. Club
No  8  dhr. A. Meijer                 Tilburg                 TZV.
No  9  dhr. J.R.A. Molema        Terneuzen            De Schelde
No 10  dhr. J. Stender               Hilversum            Dolfijn (Amsterdam)
No 11  mej. A. Bijsterveld        Vlissingen            VRB.
No 12  dhr. Fr. G. Milton         Londen                 Otter Sw. Club
No 13  mrs. I.P. Milton            Londen                 Hammersmith Ladies Sw. Club
No 14  dhr. J. Prins                   's-Gravenhage      HZ&PC.
No 15  dhr. F.J. Kuijper            Amsterdam          Dolfijn
No 16  mej. L. Schol                 Tilburg                TZV.
No 17  mej.T.  Prasing              Amsterdam          Holl. Dames Zwemclub
No 18  mevr. S. Brouwer          Rotterdam           RDZ.
No 19  dhr. F. van Anraad        Vlissingen            De Zeehond
No 20  dhr. A. van Zantbeek    Tilburg                 TZV.
No 21  dhr. D. Ornée                Vlissingen            De Zeehond
No 22  dhr. W.K. Scholten       Schiedam             SZ.
No 23  dhr. Ir. Th. W. Young   's-Gravenhage      HZ&PC
No 24  dhr. K. Zeegers             Amsterdam          AZ.1870
No 25  mej. R. Smits                Tilburg                 TZV.
 
Frans Kuijper, de winnaar van 1931, meldt zich in de laatste dagen af: als trainer gaat hij mee met het Nederlands waterpoloteam naar Brussel.

Fred Milton, 2e geworden in 1933 achter zijn landgenoot Eric Temme, doet wel weer mee. Deze keer samen met zijn echtgenote, mrs.  I.P. Milton, naar schijnt een sterke zwemster.

Fred Milton, Frans Wegenaar en Jan Stender worden als de grootste kanshebbers voor de overwinning gezien.

Bij afwezigheid van Rie Olsen worden voor het winnen van de nieuwe Scheldewisselschaal  aan S. Brouwer en Ida Breuker de grootste kansen toebedacht, met mogelijk I.P. Milton als grote onbekende.

In februari 1935 heeft zich binnen de Vlissingse zwemclub een aparte wedstrijdafdeling gevormd, met J. Prins als voorzitter. Vandaar dat B. van den Broeke, F. van Anraad en Ornée niet meer voor VZC, maar voor "De Zeehond" uitkomen.

De wedstrijd wordt afgelast.

Het comité van deskundigen, dat beslist over het wel of niet doorgaan van het evenement, is al vanaf 09.00 uur in overleg. Hoewel de storm van de dag ervoor is geluwd, baren de na-effecten de heren grote zorgen. Nog steeds staan er krachtige, hoge golven die het absolute principe 'safety first' bedreigen. Het voorspel wijst op een enorme belangstelling van publiek en pers. De enorme organisatie staat gereed met al het benodigde materieel en met honderden medewerkers. Afgelasten betekent ook verlies van reeds gedane investeringen. Allemaal overwegingen die door de hoofden van de verantwoordelijken gaan. Aangezien de van ver komende deelnemers al onderweg zijn en niet meer op tijd te bereiken zijn, schuift men, waarschijnlijk tegen beter weten in, de beslissing voor zich uit. Immers, er bestaat een kleine kans dat de golven in de komende uren nog bedaren tot een aanvaardbaar risico. De weersomstandigheden zien er voor de rest redelijk uit.

Dan, omstreeks 12.15 uur wordt een definitief besluit genomen: de wedstrijd wordt afgelast.

De reden is niet zozeer dat de hoge/krachtige golven voor de deelnemers een onoverkomelijke hindernis zullen vormen. Nee, het zijn de roeiers, de begeleidende jollen die daar het meeste last van hebben. De bootjes zullen moeilijk te beheersen zijn. Controleerbaar roeien gedurende 1,5 á 2,5 uur is nauwelijks mogelijk voor de goedwillende matrozen. Het gevaar voor wegzetten van de jol door een golf bovenop de zwemmer is te groot. Is men in staat het visuele contact met de zwemmer constant, vanaf start tot finish te behouden?  De kans op uitval wegens zeeziekte van de jolbemanningen is onaanvaardbaar groot. Kortom, de primaire taak van de begeleidende jol om te allen tijde de zwemmer hulp te kunnen bieden, is onder deze omstandigheden in het geding en niet te waarborgen.

Grote teleurstelling alom, bij de deelnemers, het publiek, de pers, de medewerkers en zeker ook bij de geestelijk vader van de Scheldebekerwedstrijd, Van Woelderen. Helaas, het is niet anders. In het algemeen kan men begrip opbrengen voor het moeilijke besluit. Het geeft aan dat men de veiligheid van de deelnemers bovenal stelt. Nee, het besluit verdient eerder lof dan blaam.

Financiën.

Ondanks de afgelasting wordt besloten de verloting wel door te laten gaan. Men heeft immers tijdens de voorbereidende werkzaamheden al de nodige kosten gemaakt. Deelnemers die van verre komen, ontvangen vergoeding voor de gemaakte reiskosten.

Uit het financiële jaarverslag over 1935 valt op te maken dat het jaar toch kan worden afgesloten met een batig saldo van fl.49,31. (Ontvangsten: fl.476,75. Uitgaven: fl.427,44). Dit mede dankzij een loterijopbrengst van fl.159,36 en de bijdrage van het Gemeentelijk Badbedrijf van fl.100,-

Onder 'Uitgaven' staan o.a. de reisvergoedingen uitgekeerd aan de Scheldebekerdeelnemers:

• Milton en vrouw   fl.50,10
• Debosscher  fl. 10,00
• Wegenaar en Zeegers, A'dam  fl.20,10
• Mevr. Brouwer/Polvliet, Hilligersberg  fl.6,10
• Molema, Terneuzen  fl.3,50
• Stender en Prasing, H'sum  fl.25,10
• Meijer en 3 anderen, Tilburg  fl.18,10
• Van der Meer, 's Hage  fl.7,10
• Delwel, R'dam  fl.3.10
• I. Breukel, R'dam  fl.5,41.

(Goes, oktober 2014)
Piet Schop